Շաբաթ-կիրակի արշավ էինք գնացել մի քանի հոգով, ես ուղեկցում էի, կամ, ավելի ճիշտ, օձերին էի փախցնում, մինչև աղջիկները նրանց կնկատեյին:)) դե մեր հայկական օձերն են, մենք իրար հասկանում ենք:) Աննկարագրելի բերկրանք էր ամբողջ ճանապարհը, խոչընդոտներով, անհայտ արահետներ հայտնաբերելով և այլն... Էլ չեմ ասում այս հիանալի հանքային ջրի վաննան, որ ինչ որ բարի մարդիկ են սարքել անհայտ ժամանակներում: Մետաղահամ ջուր էր, առավոտյան էնպես զուլալ, որ ավազանի հատակի բոլոր մանրամասները երևում էին... Ասում են, որ այս ջուրը խմելն էլ, դրանում լոգանք ընդունելն էլ շատ օգտակար է:
