Բաց դասեր` մինչև սեպտեմբերի սկիզբ!

Օգոստոսի 20-ից մինչև սեպտեմբերի սկիզբը Յոգայի բաց դասեր են լինելու մեր նորաբաց կենտրոնում` նոր խմբերի ձևավորման նպատակով: Մասնակցել ցանկացողներին խնդրում ենք գրել yogayerevan@gmail.com հասցեով, կամ զանգահարել 091 310379` Վահագնին, (093)411901 Արմենին:

Ամառային հանգիստը շուտով կընդմիջեն նոր դասընթացները

Ողջույն սիրելի այցելու: Մի քանի օրից, երբ կվերադառնանք Լոռվա դրախտից, վերսկսելու ենք Հիմալայան Յոգայի դասընթացը, և, քանի որ միջին հայ մարդը գերադասում է փակ տարածքում յոգա պարապել (բուսաբանական այգում փորձեցինք, մարդիկ անձրևից վախենում են, ինչ անեմ, կամ էլ մի տաս րոպե ավել երթուղայինում լինել չեն ուզում` բուսաբանական հասնելու համար), ես նորից ընտրեցի փակ տարածքի ոճը, ինչը նույնպես տարբերակ է: Կհարմարեցնեմ այդ տարածքը Յոգա պարապելու համար` բոլոր առումներով. կլինեն մոմեր (օդն ու էներգետիկ դաշտը մաքրող գործոն, բացի դեկորատիվ տարր լինելը), հոտավետ փայտիկներ (նույնպես օդը մաքրող գործոն), հանդարտ երաժշտություն, գորգիկներ, հանդերձարան, մտերմիկ մթնոլորտ, անհատական մոտեցում, ժամանակ առ ժամանակ` կինոդիտումներ (համակարգչի և պրոյեկտորի օգտագործմամբ), արշավներ (դեպի Գառնի, Արագած լեռ, Լոռվա գյուղեր, Սևանա լիճ և այլն), թեյախմություններ և բացօթյա բուսակերական ոճի խնջույքներ և այլն: Եթե ինչ որ հարցեր ունենաք` կապվեք մեզ հետևյալ էլեկտրոնային հասցեյով` yogayerevan@gmail.com, կամ զանգահարեք (091)310379 Վահագնին, կամ (093)411901 Արմենին:

"Գդալը գոյություն չունի"

Վերջերս շատ եմ տարվել ջրի, և ինֆորմացիոն դաշտի հետ նրա կապի ուսումնասիրությամբ, ու հաճախ հայացքս սառում է իրականության որևէ ֆիզիկական օբյեկտի վրա` վերջինիս չերևացող կողմի մասին հիշելիս.. Իրականում մենք, մեզ շրջապատող աշխարհը բաղկացած ենք տիեզերական տատանումներից, որոնք միմյանց հետ փոխազդեցության մեջ են, ու դա մեզ մի կողմից շատ հզոր, մյուս կողմից` ահավոր խոցելի է դարձնում... "Մատրիցա" ֆիլմի այս դրվագը, որում իմաստնացման շորշոփներով փոքրիկը փորձում է ֆիլմի հերոսին բացատրել, թե ինչպես է պետք գդալը ծռել (իհարկե` բանակի մեթոդները չհաշված), բավական տեսանելի ու, ինչ որ առումով էլ, դիպուկ ցույց է տալիս, որ իրականում մեզ միայն թվում է, թե տեսնում ենք մեր շրջապատը.. Մենք ընդամենը դրա շատ կոպիտ ու բարակ շերտն ենք տեսնում` մակերեսը: Չեմ ասի, թե այդ շերտը հետաքրքիր չէ, սակայն հիմա ինձ սկսել են մյուս շերտերն ավելի հետաքրքրել, ու նորից սարերն ու ձորերը գնալու պահը հասունանում է: Էլ որտեղ կարելի է ավելի հեշտ "գդալ ծռել" (խոսքը հայացքով գդալ ծռելու մասին է, ի դեպ), քան հայոց փառահեղ, հզոր սարերում ու ձորերում: Չեխական ավիաուղիներից մի մետաղե գդալ է մնացել հիշատակ, հենց դա էլ կվերցնեմ հետս մյուս արշավին:
Հ.Գ. Հուսով եմ գրածս ամեն տող հալած յուղի տեղ չեք ընդունի... սիրում եմ փոխաբերություններ: Իրականում խոսքը մտավոր դաշտերի ուսումնասիրման մասին է, ինչի արդյունքում, որպես կանոն, սկսում են տեղի ունենալ բաներ, որ ակամա ստիպում են հիշել տարբեր գիտաֆանտաստիկ ֆիլմեր: