45 րոպե` այլ չափման մեջ...


Մեդիտացիան շատ լավ անցավ: Երեքով էինք, մի լուռ սենյակում, մոտ 45 րոպե անձայն շփվում էինք առօրյա աղմկոտ ու անհանգիստ միջավայրից դուրս մի չափման հետ, ու դա բավական հանգստացնող ազդեցություն ունեցավ, ինչպես միշտ: Հաջորդ անգամ գուցե արդեն չորս հոգի լինենք: Մեդիտացիայից տուն վերադարձա հեծանիվով: Մեդիտացիան ու հեծանիվը` մեկը մյուսին ահագին լավ լրացնող բաներ են, ուղղակի երևանցիներից շատերի համար երկուսն էլ, չգիտես ինչու, առնվազն տարօրինակ են համարվում: Ամեն դեպքում ինձ դրանցից մեկը լավ հանգստացնում է, մյուսն էլ լավ ակտիվացնում: Հիմա շատ ավելի հանգիստ կքնեմ: Հաջորդ մեդիտացիան նախատեսվում է փետրվարի 7 –ին, ժամը 7 –ին, նույն տեղում:
Երկար ընդմիջումից հետո` այժմ վերսկսում եմ Հիմալայան Յոգայի մասին այս բլոգն արթնացնելու հաճելի պրոցեսը: Վաղը երեկոյան, որպես այդ արթնացման խորհրդանշական ակցիա` երկու ընկերներիս հետ պետք է "քաղաքային մեդիտացիա" անենք, մի լուռ մտերմիկ տարածքում: Հետագայում հնարավոր է դա դարձնենք տրադիցիա, ու ցանկացողները կարողանան նույնպես միանալ: Այս պահին մենակ մենք մերոնցով կանենք:)): Ի դեպ` Յոգան այնքան էլ այն չէ, ինչ տարբեր հաստ ու բարակ գրքերում մատուցվում է լայն լսարանին... Բայց դա երկար զրույցի թեմա է, որը կարող է սկսվել հենց այս էջերի վրա: Բարի օր եմ մաղթում քեզ:

Վահագն
Հիմալայան Յոգայի Կենտրոն / Հայաստան